AFEKT, ruhb., olumlu (sevgi vb.) ve olumsuz (nefret, tiksinti vb.) türdeki duygu ya da duygusallıkların belirli nesne, düşünce, düşünce gruplarına bağlanması. Afekt sapması, olağan durumda bir duygu ya da coşkunun (emosyon) kaynaklandığı nesne ya da olaydan bir başkasına kayması. Özellikle düşlerde görülür.

Afekt fiksasyon, bireyin erken çocukluk döneminden başlayarak, artan yaşına koşut olarak, duygularıyla bu duygulara kaynaklık eden nesne ya da olaylar arasındaki ilişkilerde gelişme ve değişme olmayışı. Belirli durum ya da kişilere coşku yönü yoğun biçimde bağlanma. Bu olağan olmayan özellik bireyin yaşadığı daha önceki bir gelişim döneminin özelliğidir.