ABDULLAH bin HÜSEYİN, Ürdün kralı (Mekke 1882-Kudüs 1951). 1921 -1946 arasında eski Ürdün emiri; 1946 -1951 arasında Ürdün kralı.

Son Hicaz Kralı Şerif Hüseyin’in ikinci oğludur. İstanbul’da eğitim gördükten sonra Osmanlı Meclisi’nde Mekke temsilcisi oldu. Birinci Dünya Savaşı’nda Arapları Osmanlı Devleti’ne karşı ayaklandırarak Ürdün’ü işgal etti. 1921’de İngiltere’nin mandası altında bir emirlik kurdu. İkinci Dünya Savaşı’nda ordusunu İngiltere’ye yardım etmesi için Irak ve Suriye’ye gönderdi. 1946’da İngiltere ile bir anlaşma imzalayarak Ürdün Krallığı’nı kurdu ve kral oldu. 1947’de Birleşmiş Milletler’in Filistin’i ikiye bölme girişimini desteklediyse de bu görüşünü komşu Arap ülkelerine kabul ettiremeyince Yahudilere karşı savaşarak Filistin’in orta bölümünün Araplarda kalmasında önemli rol oynadı.1950’de Arapların ellerindeki toprakları almasıyla Mısır, Suriye ve Suudi Arabistan hükümetleri onun Kudüs eski Müftüsü Hacı Emin el-Hüseyni yönetiminde ayrı bir devlet kurmasından telaşlandılar. Filistin’den binlerce göçmenin gelmesi de Ürdün’ü yoksul düşürdü. Giderek düşmanları çoğaldı ve 20 Temmuz 1951’de Hacı Emin el-Hüseyni’yi destekleyen genç bir Filistinli tarafından Kudüs’te Mescid ül-Aksa’da öldürüldü.