AĞAÇ, çok yıllık odunsu bitki. Canlıların karalara yayılması evresinde bitkisel kökenlilerin kendi yönlerinde evrimleşmesi sonucu ortaya çıktılar. Bunun doğal sonucu olarak, yaşadıkları çevreye en uygun özellikleri taşırlar. Soylarını sürdürebilmek için tohumlarını üretmede ve çevreye yaymada üstün uyum gösterirler. Ağaçlar gövdelerindeki metabolizma etkinliklerini enzimlerle yaparlar. Enzim etkinlikleri için en uygun sıcaklık 3537°C arasındadır. Tüm canlılar vücut sıcaklıklarını bu değerler dolayında tutmaya çalışırlar. Havaların soğuması bitkilerde metabolizma etkinliklerini en aza indirir. Tropikal bölge ağaçları da sıcaklığı düşürmek için terleme yaparlar. Yapraklar geniş biçimleri, yayvan ve bol gözenekleriyle terlemeyi kolaylaştırır. Orta kuşak ağaçları yapraklarını dökerek ISI yitirecek yüzeylerini azaltır. Fotosentez, terleme ve solunum etkinliklerini durdururlar, enzim etkinlikleri de yavaşlar. En az solunum ve enerji üretimi ile bitki, canlılığını korur. Yapraklarını döken ağaçlar genellikle kapalı tohumlulardır (Angiospermae). Meyve ağaçları, süs ağaçları, kereste ve yakacaklık ağaçlarla otsular bu gruptandır.


Kök, gövde, yaprakları gösteren ağaç şeması.