AGER PUBLICUS. Eski Roma’da savaşlarda elde edilen ve Roma halkına verilen topraklar. Devlet bu toprakları satar, kiralar ya da ücret karşılığında yurttaşlara dağıtırdı, asıl yararlananlarsa siyasa, adalet, ekonomi ve din alanlarında ayrıcalıklı bir sınıf olan Patricilerdi. Yoksul pleplere ve bağlaşık Latinlere dağıtılmasını öngören bir yasa tasarısı Meclis’te kabul edilmedi (10 486). Plep tribünleri G. Licinius Stolo ile L. Sextius Lateranus’un Meclis’e kabul ettirdikleri (10 367) Sextius-Licinius Yasaları (Leges Sixtiae Liciniae) Ager Publicus üzerindeki büyük çiftliklere sınırlama getiriyor; orta ve büyük çiftliklere sınırlama getiriyor, orta ve küçük çiftçiyi koruyor ve buna bağlı olarak devletin askeri gücünü arttırıyordu. Bir süre sonra bu yasa uygulanmamaya başladı. Semproniuslar Ailesinden Tiberius Gaius Halk Tribünü seçildiğinde (IÖ 33) Sextius-Licinius Yasası’nın yeniden yürürlüğe konmasını, geri verilen toprakların parsellenmesini ve küçük çiftlikler oluşturularak ücret karşılığında topraksız yurttaşlara dağıtılmasını; toprakların satılmaksızın işletme ücretinin babadan oğula geçmesini önerdi. Gaius Grachus da Halk Tribünü seçildiğinde (İÖ 124). Ager Publicus’un dağıtımı ve kullanımıyla ilgili bir yasa yaptı. Büyük arazi sahiplerinin karşı koymaları yüzünden Grachus Kardeşler soruna tam bir çözüm getiremediler. Durumun giderek karışması üzerine Caesar, Ager Publicus’un parsellenmesi hakkında iki yasa çıkardı. Vespasianus (IS 69-79) ekonomi düzenlerken yönetim ve din yapılarının dışında kalan bütün toprakları lulius-Claudiuslar soyuna verdi.