Anatomi, canlıların yapısını ve organlarının birbiriyle bağlantılarını inceleyen bilim. Eski Yunanca anatemnein (açmak)  ve tome (kesmek, ayırmak) sözcüklerinin birleşmesinden türemiştir. İncelenen canlının türüne göre üç ayrı bilim dalına ayrılır: İnsan anatomisi, hayvan anatomisi (zootomi) bitki ana.tomisi (fitotomi). Canlıların yapısı bir bütün olarak açılıp incelenebildiği gibi günümüz modern anatomisinde, tür. des işlevleri gören organ kümelerinin vapisal incelemeleri de olanaklıdır. Bu inceleme biçimine sistematik anatomi adı verilir. Örneğin insan anatomisinde beyinin tek başına yapısının incelenmesinin hiçbir anlamı yoktur. Ancak beyinle birlikte beyincik, omurilik soğanı, omurilik ve çevresel sinirler bir bütün olarak incelendiğinde, olaya yapinin işlevi açısından da yaklaşılmış olur. Bozulmuş ya da hastalanmış organları tanılamak ve hastalığın nedenini bulmak amacıyla inceleyen anatomi dalıysa patolojik anatomidir.

Anatomide incelemeler genellikle gözle yapılır, ancak gerektiğinde mikroskop da kullanılır Anatomi ile ilgili ilk çalışmaların izlerine Mağara döneminde rastlanmaktadır. Mezopotamya’da yapılan kazılarda 10 3000 yıllarından kalma koyun karaciğerlerinin kilden yapılmış modelleri bulunmuştur. O dönemde kan ve karaciğer ilişkisiyle ilgili bilgiler nedeniyle karaciğerin hayatın merkezi olduğu sanılmaktaydı. Mısır’da mumyalar üzerindeki çalışmalar 10 2000 yıllarından günümüze ipuçları sunmuşlardır. Mumyalanan cesetlerin tüm organlarının çıkarılmış. Kalbinse yerinde bırakılmış olması o dönemde kalbin öneminin bilindiğini vurgulamakdır.